Prezentowany twór scenograficzno - instalacyjny, który pokazuje pięć podobnych, aczkolwiek różniących się od siebie kokonów został stworzony dla symbolicznego unaocznienia widzowi różnorodności i wielowymiarowości życia. We wnętrzu każdego kokonu, który poniekąd został stworzony na obraz chaty inicjacyjnej, znajduje się zupełnie inny, odmienny i wyjątkowy świat. Obecne są w nich takie elementy i symbole jak – światło, odbicie lustrzane, dźwięk dzwonków, roślinność tętniąca życiem lub obumierająca, miękkość a także motyw akwatyczny obecny jako woda i dźwięk pochodzący z głębin oceanu. Istotną rzeczą spajającą instalacje są obecne liny, sznurki, nici. Całość rozumieć można w sposób przenośmy, jako labirynt, symbolizujący drogę duszy, którą musi pokonać aby dojść do spełnienia, a także momentu, w którym dokonywany jest wybór na planie metafizycznym odnoszący się do pytania jakie życie będziemy prowadzić i co będzie jemu najbliższe, czy będzie to bezpieczeństwo, rozkosz, swoboda, cierpienie, a także połączenie tych wszystkich aspektów tworzących przestrzeń kontemplacyjną, związaną z momentem przejścia, progu, bycia w niebycie – dosłownie w zawieszeniu. Kokony interpretować można również jako moment przystankowy na drodze rozwoju człowieka, w którym może odczekać, medytować, zatopić się w nicości, swego rodzaju kosmicznej pustce, która jest również obecna w różnego rodzaju ceremoniach inicjacyjnych. Więcej przeczytać można w pliku poniżej pt. "Kokony", a także w mojej pracy magisterskiej, której Kokony poniekąd są elementem nieodzwonym całego projektu pt. "Narodziny w perspektywie obrzędowości mistycznej". Zapraszam do lektury.